首页 > 诗文 > 古劝学行 > 拼音版

《古劝学行》拼音版

宋代苏籀

quànxuéxíng--zhòu

suìyuánqiánzichéng

suǒwèichángshìzāigǒushēng

zhīkǒngshèngxíng

shànfànwèishíròukānmáng

liùmànshěngqiānzàishuíbiànmíng

qínshíhàiwénwéizhàogāokuángdāngshì

xiǎozhīxìnchǐguānxuéqiě

shēnwènzhìjīngshénzhìzhì

cóngláilángmiàonǎiyònggōngwèikuài

kǒngmíngzhōngliángyínzhebiǎoxíngshīkěnqiànrén

méngkuīwǎngshìzhīxīnjiědāngjīn

héngshuòwèiwàngshìwénzūn

jiēpínjiànniánjiānglǎoxuéyōushímǎn怀huáibào

mínxiànshuōtiānxiàpíngyàoyǒudào

zijiàomíngchénghuádiāntāntǎo

苏籀简介

唐代·苏籀的简介

(1091—?)眉州眉山人,字仲滋。苏迟子。事亲孝,仅十余岁,侍祖辙于颍昌九年,未尝去侧。以祖荫官陕州仪曹,历太府监丞、将作监丞。请祠归,卒年七十余。以文学见知于晁说之、洪炎等人。有《栾城遗言》、《双溪集》。

...〔 ► 苏籀的诗(220篇)