《峡山寺用东坡和高要令韵》拼音版

清代韩是升

xiáshānyòngdōnggāoyàolìngyùn--hánshìshēng

suíshēnzhīqióngjīnháixièshùtiāngōnghòulìnshānshuǐ

nánláixiàzhēnyángliánfēngjiànjiāngliúqīngjiàndàoyìngróng绿

shíquánjiěwénshúwēnglǐngbiǎoshīhuīháoluòzhū

xiáshānshànshèngyóuzhìjiǔluòfānníngwānjìngchán

sānghuāmǎnpíngróngshùyīnyīnfēngbáizhòupiāo

鹿jiùcāngtáimiánxiàngchéngtánchánběnrénchūshìróng

qīngxiūlǐngzhòngyǎnruòjiāyǒubǎozhūlüèshényīngdànqiánchuí

míngyǐnzhǎngsōnglínsōnghuāluòyíngfànzhízhǐtángshūsǔnbǎochōng

liúliánzhèngwàngjuànyóuchéngshízhàngchénxiāoyáoxiè

xíngtóngbāosēngyúnshuǐkuànglínyōuyóuwèiwèijīng

rénshēngchánzhōuròuzhēnliánzhìxiǎndōuwèisuō

niánxiàngshuāizhǐshíliùtànshìchéngshānjīngsuíchù

wèixúnguīyuándòngxīnréngsēngdìngzhòngyóushānchuānghuàjiǎnzhú

韩是升简介

唐代·韩是升的简介

韩是升,字东生,号旭亭,晚号乐余,元和人。贡生。有《听钟楼诗稿》。

...〔 ► 韩是升的诗(24篇)